Mecelle Osmanlı İmparatorluğu zamanında; Kanun Alanında yenilikler içeren Medeni Kanun olarak kabul edilir. Sultan Abdülhamit döneminde uygulamaya konulan Mecelle Kanunları, Ahmet Cevdet Paşa başkanlığındaki bir kurul tarafından hazırlanmıştır. Mecelle Kanunu’nun tam adı Mecelle-i Ahkam-i Adliye’dir. 17 Eylül 1876’da ilan edilen Mecelle Kanunu 1926’ya kadar yürürlükte kalmıştır.
Mecelle Kanunu’nun İçeriği Nedir?
Türk İslam dünyasının ilk Medeni Kanunu olan Mecelle, bir giriş, 16 bölüm ve 1851 maddeden oluşmaktadır. Medeni kanunun yanı sıra borçlar hukuku, ticaret, mülkiyet ve dava hukuku ile ilgili düzenlemeler de içermektedir. Amaç, İslam hukukunun temelleri ile herkesin anlayabileceği ve erişebileceği bir hukuk sistemi oluşturmaktır.
Mecelle’nin birinci kısmı fıkıh hakkında bilgi içerir ve 101 ila 403. maddeleri kapsar. İkinci kısım 611. maddeye kadardır ve kira hukukunu kapsar. Kefil olma, emanet, hibe, gasp ve zarar, şirketler ve sosyal bilgiler, vekalet, dava, ispat ve yemin ve hakimlik hakkındaki bilgiler diğer kısımların konularını oluşturur.
Mecelle’nin Uygulanması
Ahmet Cevdet Paşa ve 14 kişilik bir heyet tarafından 1876 yılında hazırlanan Mecelle, Sultan Abdülhamid döneminde yürürlüğe konulmuş ve uzun yıllar Osmanlı İmparatorluğu tarafından kullanılmıştır. Mecelle-i Ahkam-i Adliye, Osmanlı İmparatorluğu ve Osmanlı İmparatorluğu’nun egemenliği altındaki milletler tarafından kullanılan resmi bir hukuk kodudur. Mecelle’deki maddeler, toplumsal düzeni korumayı amaçlayan yasalarıyla birçok konuya ışık tutmaktadır.
İçerik yararlı mıydı?
Gönderi Görüntülemeleri: 6.314
Bir yanıt bırakın